ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ?
ΚΑΘΩΣ ΦΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΤΟ ΑΝΕΚΔΗΛΩΤΟ ΧΑΟΣ.
ΕΙΘΕ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΕΙΣ ΝΑ ΣΕ ΛΥΤΡΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΩΝΙΑΣ ΚΑΘΩΣ ΠΙΣΩ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΤΟ ΓΝΩΡΙΜΟ…
ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ…ΚΑΙ ΕΣΥ ΑΝΑΠΟΦΑΣΙΣΤΟΣ ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ.
Η ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΑΠΟΦΑΣΗ, ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ. ΤΑ ΟΠΛΑ ΣΟΥ ΤΑ ΕΧΕΙΣ ΕΤΟΙΜΑΣΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΙΡΟ
ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ!
ΚΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ!
ΚΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ!
ΚΑΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ!
ΚΑΙ Η ΓΝΩΣΗ!
ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ…..
ΚΑΙ ΕΣΥ!
ΦΤΑΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΧΕΙΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΤΟ ΑΠΥΘΜΕΝΟ ΧΑΟΣ... ΕΙΚΟΝΕΣ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΓΝΩΡΙΜΕΣ ΚΑΙ ΜΗ!
ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΛΩΝΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ, ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙ, ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΟ ΚΟΒΕΙ!
ΜΑΤΙΑ ΣΤΕΡΕΜΕΝΑ ΑΠΟ ΔΑΚΡΥΑ.
ΜΑΤΙΑ ΠΛΗΜΜΥΡΙΣΜΕΝΑ ΑΠΟ ΣΥΜΠΟΝΟΙΑ.
ΜΑΤΙΑ ΝΕΚΡΑ ΠΟΥ ΜΙΛΑΝΕ ΜΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΛΕΝΕ.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ;
ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ;
ΠΟΥ ΠΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ;
ΠΟΙΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΘΑ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΕΙ ΤΙΣ ΦΤΕΡΟΥΓΕΣ ΤΟΥ ΝΑ ΠΕΤΑΞΩ ΜΑΚΡΥΑ;
ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΓΑΛΩ ΤΗΝ ΜΑΣΚΑ ΜΟΥ…
ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΓΑΛΩ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ ΚΑΘΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΧΝΟΥΔΙ, ΣΑΝ ΜΙΚΡΟΥΛΗΣ ΗΛΙΟΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΣΕΡΝΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΚΟΣΜΙΚΕΣ ΚΑΤΑΙΓΙΔΕΣ.
ΘΕΛΩ ΝΑ ΝΟΙΩΣΩ!
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ!
ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΣ!
ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ.
Η ΙΔΙΑ ΑΝΑΣΑ ΠΟΥ ΘΟΛΩΝΕΙ ΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΚΑΙ ΧΑΝΕΤΑΙ ΤΟ ΕΙΔΩΛΟ ΣΟΥ. Η ΙΔΙΑ ΑΝΑΣΑ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΖΩΗ ΣΤΟΝ ΝΕΚΡΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΖΩΝΤΑΝΕΥΕΙ ΜΙΑ ΗΛΙΟΛΟΥΣΤΗ ΜΕΡΑ.
Η ΙΔΙΑ ΑΝΑΣΑ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΛΕΙΨΕΙ ΧΑΝΕΤΑΙ Η ΖΩΗ ΣΟΥ,
Η ΖΩΗ ΜΑΣ.
ΠΟΙΟΣ ΔΑΙΔΑΛΟΣ ΘΑ ΜΟΥ ΦΤΙΑΞΕΙ ΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙ ΦΤΕΡΑ;
ΝΑ ΤΑ ΦΟΡΕΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΤΑΞΩ ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ;
ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ.
ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ.
ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ;
ΝΑ ΞΗΜΕΡΩΘΩ ΣΤΗΝ ΖΕΣΤΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, ΝΑ ΚΛΑΨΩ ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΟΥ, ΝΑ ΚΛΑΨΩ ΤΙΣ ΠΙΚΡΕΣ ΜΟΥ, ΝΑ ΣΤΕΡΕΨΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ.
ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΩ ΝΑ ΜΕ ΕΧΕΙ ΔΙΠΛΑ ΤΗΣ ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΟ ΨΕΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ,
ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΓΩΙΣΜΟ,
ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΕΛΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ.
ΠΟΙΟΣ ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΟΥ ΑΠΛΩΣΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΚΑΘΩΣ ΠΕΦΤΩ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΣΕ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ;
ΠΟΥ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΘΑ ΝΟΙΩΣΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΟΥ;
ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΛΟΓΟΥΜΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΣΤΑΓΟΝΑ ΓΝΩΣΗΣ ΠΟΥ ΑΠΟΚΤΑ Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΜΟΥ;
ΕΚΕΙ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΓΟΝΑΤΙΖΩ ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΝ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟ ΑΠΥΘΜΕΝΟ ΧΑΟΣ…!
ΑΚΟΥΩ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ, ΒΥΘΙΖΟΜΑΙ ΣΤΟΝ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ, ΣΤΟ ΑΔΥΤΟ ΤΩΝ ΑΔΥΤΩΝ ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΝΑ ΔΙΑΚΡΙΝΩ ΕΝΑ ΚΑΘΑΡΟ ΤΜΗΜΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ, ΤΟΝ ΑΣΠΙΛΟ ΚΑΙ ΑΜΟΛΥΝΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΔΙΑΥΓΗ ΛΟΓΟΥ…ΤΗΝ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΜΟΥ.
ΑΡΓΑ ΑΡΓΑ ΑΝΟΙΓΩ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΗΣ ΚΡΥΜΜΕΝΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΠΟΛΥΔΙΑΣΤΑΤΑ ΚΥΤΤΑΡΙΚΑ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑΤΑ, ΕΚΛΑΜΨΕΙΣ ΦΩΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ. ΠΕΡΝΩ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΤΑΣΦΡΑΓΙΣΤΕΣ ΠΥΛΕΣ ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ, ΤΟ ΝΟΗΜΑ!
ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΞΕΤΥΛΙΓΟΝΤΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ ΟΙ ΜΝΗΜΕΣ ΣΑΝ ΟΡΑΜΑΤΑ
ΣΑΝ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΧΡΟΝΟΚΑΨΟΥΛΑ ΒΓΑΙΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΤΑΘΕΡΑ ΟΡΙΑ ΠΟΥ ΝΟΜΟΘΕΤΟΥΝ ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΩ ΜΙΑ ΣΤΡΟΒΙΛΟΕΙΔΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ
. ΑΝΑΣΤΡΟΦΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΙΚΑ ΠΕΔΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ.
ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΑΙ ΤΑΛΑΝΤΕΥΟΜΕΝΟΣ ΛΙΓΟ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΜΟΥ ΥΠΑΡΞΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΟΤΙ ΕΧΩ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΒΛΕΠΩ.
ΞΕΡΩ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΜΑΚΡΥΑ ΜΟΥ…!.
ΣΕ ΕΝΑ ΓΑΛΗΝΙΟ ΚΟΣΜΟ ΟΠΟΥ ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΧΝΟ ΣΗΜΕΙΟ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΧΕΓΟΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΜΟΥ.
ΚΑΙ ΕΛΚΟΜΑΙ…
ΓΑΛΗΝΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΑ ΕΠΙΤΑΧΥΝΟΜΕΝΟΣ ΚΑΘΩΣ ΟΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ,ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ.
ΠΡΙΝ ΑΦΕΘΩ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΜΑΓΙΚΗ ΑΥΤΗ ΕΛΞΗ ΒΟΥΤΩΝΤΑΣ ΠΛΕΟΝ ΣΤΗΝ ΚΟΣΜΙΚΗ ΜΟΥ ΕΞΕΛΙΞΗ ΜΕ ΠΛΗΜΜΥΡΙΖΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΕΙΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΔΥΝΑΤΟΣ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ , ΣΑΝ ΤΟΝ ΕΤΟΙΜΟΘΑΝΑΤΟ, ΟΠΟΥ ΦΟΒΟΥΜΕΝΟΣ ΤΗΝ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΤΕΛΕΙΟ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΟΤΑΝ Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΗ, ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ…
ΤΟΤΕ ΑΥΤΟΙ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΩΝΟΥΝΕ.
ΤΟΥ ΦΟΡΑΝΕ ΑΓΚΑΘΙΝΟ ΣΤΕΦΑΝΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ.
ΤΟΥ ΠΛΗΓΩΝΟΥΝ ΤΑ ΣΩΘΙΚΑ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΤΟΝ ΠΟΝΟ. ΝΑ ΜΑΡΤΥΡΗΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΩΝΑΞΕΙ:
ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΣΤΕ ΑΘΑΝΑΤΟΙ!
ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΤΑ” ΣΚΥΛΙΑ” ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΡΩΝΕ ΤΙΣ ΣΑΡΚΕΣ,
ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΑΝΕ ΔΕΜΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΡΩΝΕ ΤΗΝ ΨΥΧΟΥΛΑ ΤΟΥΣ
ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΓΛΥΚΙΑ ΣΠΙΘΑ ΖΩΗΣ
ΠΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ, Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΚΑΙ Η ΓΗ ΕΡΩΤΕΥΟΝΤΑΝ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΝ.
ΕΚΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΕΡΕΒΟΣ ΓΟΝΑΤΙΖΩ ΚΑΙ ΚΛΑΙΩ ΑΠΟ ΠΟΝΟ, ΑΠΟ ΘΛΙΨΗ, ΑΠΟ ΜΟΝΑΞΙΑ.
ΠΙΣΩ ΜΟΥ ΟΛΑ ΤΑ ΓΕΝΟΜΕΝΑ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΑ,
ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ ΤΑ ΑΝΕΚΔΗΛΩΤΑ ΜΕΛΛΟΝΤΑ. ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ.
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ….
Η ΕΛΠΙΔΑ….
Η ΖΩΗ!
Η ΑΓΝΟΙΑ!
ΠΙΣΩ ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ, ΟΙ ΜΝΗΜΕΣ, ΟΙ ΕΡΩΤΕΣ, ΟΙ ΑΓΑΠΕΣ ΤΣΑΛΑΚΩΜΕΝΕΣ ΣΑΝ ΑΔΕΞΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΒΑΛΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ.
ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΣΤΟΛΕΑ- ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΔΕΚΤΗ.
ΚΑΙ ΕΣΥ ΜΟΝΟΣ. ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.
ΝΑ ΚΟΙΤΑΣ ΤΟ ΧΑΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΟΥΣΟΥΛΑΣ ΣΤΟ ΧΕΙΛΟΣ ΤΡΟΜΑΓΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ…
ΖΗΤΑΣ ΕΛΠΙΔΑ ΝΑ ΠΙΑΣΤΕΙΣ…
ΖΗΤΑΣ ΜΙΑ ΚΑΡΔΙΑ ΖΕΣΤΗ…
ΚΑΠΟΙΟ ΦΙΛΙΚΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΣΤΟΝ ΩΜΟ!
ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΣΟΥ.
ΝΑ ΣΗΚΩΘΕΙΣ ΟΡΘΙΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΠΡΙΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙΣ ΤΗΝ ΜΟΙΡΑ ΣΟΥ.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ…!
ΤΗΝ ΝΟΙΩΘΕΙΣ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΚΡΥΖΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΨΗ ΤΟΥ ΣΠΑΘΙΟΥ ΣΟΥ…ΚΑΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΡΑΜΕΛΗΜΕΝΟ.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΖΑΡΩΜΕΝΑ ΚΑΙ ΜΙΖΕΡΑ ΣΤΗΝ ΜΟΥΝΤΗ ΚΑΤΑΧΝΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΟΥ…!
ΕΚΕΙ ΣΤΟΝ ΜΟΝΟΤΟΝΟ ΧΤΥΠΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΠΟΥ ΛΥΓΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΙΚΗΤΟ ΚΑΗΜΟ ΤΗΣ!
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΧΤΥΠΑ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΓΥΑΛΙΝΟ ΘΟΛΟ ΠΟΥ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΕΙ ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΔΙΕΞΟΔΟ.
ΚΑΠΟΥ ΕΚΕΙ ΠΟΥ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΤΥΝΕΤΑΙ ΤΟ ΠΕΤΣΙ ΤΟΥ ΠΡΟΣΔΟΚΩΝΤΑΣ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΑΟΡΑΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΟΥ.!
ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΚΑΠΟΙΟ ΒΡΟΧΕΡΟ ΒΡΑΔΥ.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΨΩΜΙΟΥ ΣΤΗΝ ΚΟΥΡΕΛΙΑΣΜΕΝΗ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥ ΦΤΩΧΟΥ ΑΔΕΡΦΟΥ ΜΑΣ.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ…..
Ή ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΥΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ, ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΑΓΑΠΗΣ…
ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ;